u gradovima živimo

jedni pored drugih
živimo

u vremenima istrebljenja

i vremenima slavlja

živeti se mora

: slegnemo ramenima

kada zatvoreni u svoje

ćelije

izloženi na pešačkim ostrvima

spavamo jedni iznad

drugi ispod

zaobilazimo tuđe nevolje

koje nisu naša stvar

živimo

ograđeni zakonima

zidovima linijama

platežnom moći

strahovima

jedni pored drugih

sakupljamo buku u sebi

doprinosimo galami

ispuštamo gasove i dim

na periferiji metropole

u metropoli periferije

u epicentru nepravde

živimo

među totemima od betona

u dvorcima od stakla

među slučajnim prolaznicima

ne postavljajući pitanja

da li

jedni pored drugih

i da li

živimo

i kako

živeti se mora

još više – kako

živeti se  može

u gradovima

strogo određenim teritorijama

sa poreskim osnovicama

kategorizacijom zemljišta i

građevinskim dozvolama

sa izbornim jedinicama i

dozvolite!

interesima kriminalaca

policajaca

poslovnih ljudi i investitora

živimo

nesvesno i podsvesno

svedočeći

učestvujući

u bekstvima i  suočavanjima

živimo

a tek ćemo živeti

kada počnemo da živimo